zondag 21 februari 2010

Sporen in de winter






Beste fans van Bellevue,



Veel mensen denken dat winters in Frankrijk (nog) zachter zijn dan die in Holland. Dat geldt in ieder geval niet pour l'hiver dans le Morvan, want het kan hier tussen half november en begin april lelijk frisjes zijn. Ons persoonlijk kouderecord dateert overigens uit 2005/2006, toen het enkele nachten 21 graden vroor. Dat lijkt uitzonderlijk, maar temperaturen van -15 tot -17 graden Celsius komen elk jaar wel voor.


Deze winter is qua sneeuwval in ieder geval memorable. Dachten we gisterochtend, met louter groen landschap onder een fel blauwe lucht, dat we het lek wel boven hadden, begon het een half uur later toch weer te sneeuwen!


Afgezien dat de vlokken de omgeving tot een ansichtkaart maken en er dus veel valt te genieten langs berg en dal, heeft verse sneeuw nog een ander voordeel: je kunt prachtig de sporen zien van alle wild dat 's nachts door het bos achter Maison Bellevue loopt!


Vossensporen herken je doordat ze hun rechter achterpootjes nauwkeurig in de afdruk van hun linkervoorpootjes plaatsen. En andersom natuurlijk, anders loopt het zo lastig. Daardoor zie je dus een spoor dat van twee poten afkomstig lijkt, ipv van vier. Tussen de zoolafdrukjes in kun je bovendien een sleepbeweging door de sneeuw zien; het heet geloof ik wel een sleepspoor.


De footprints van reeën zijn eenvoudig te herkennen. Ze markeren de sneeuw met slechts twee hoefjes en de diepte geeft de richting van hun gang aan. Denk niet dat je altijd met knapen van herten hebt te maken; soms zie je zo'n spoor onder een heel klein boompje doorgaan...


Verder zijn er opmerkelijk veel kattensporen te zien in het bos. Er leven nog lynx-achtige wilde katten in de Morvan, maar die zullen wel grotere poten hebben. Zouden het sporen kunnen zijn van dassen, die je ook dikwijls aantreft (en dan met name dood langs de kant van de weg, want ze zijn niet handig in het oversteken en Fransen zijn niet handig in remmen)?


Vanmorgen zag ik tijdens een korte wandeling met onze bulldog Ballet voor het eerst heel heldere zwijnensporen. Nota bene op 100 meter achter het huis! Net als bij reeën zie je bij evers (foto) de twee middelste hoeven afgedrukt (hun middel- en ringteen). Maar daar achter zitten nog twee rondere spoortjes van de wijs- en pinkteen. Een duim zullen ze ook wel hebben, maar als een heel varken zich schuil weet te houden, zie je z'n duimen al helemaal niet. Misschien ook maar goed, want een kwaad wild zwijn wil je niet in de buurt hebben. Van mijn oude docent poëzie - Rein Bloem - heb ik geleerd dat ze net zo lang over je heen lopen tot je moes bent. En dan vreten ze je op. Zijn de rollen eens omgedraaid...


Tot later!


Jurriaan



Geen opmerkingen:

Een reactie posten