Op hemelsbreed slechts een kilometer afstand van ons bescheiden landgoed, ligt het gehucht Montsermage. Bij de ingang van het pad dat naar dit lieu dit leidt, staat een bord: Mohair de chêvre. Maar verder is het louter weiland, wat waterpartijen en in de verte een grote loods. Juist in die loods moet je zijn voor de geiten van Pascale en haar man Thierry. Geen gewone geiten zoals wij die kennen (nou ja, eentje dan)
, maar zogeheten angora geiten. Die hebben dus allemaal zo'n truitje aan als die Jordanese vrouwen in de jaren tachtig. Alleen dan niet roze...Al met al lopen in de loods (en 's zomers in de weiden rondom) zo'n honderd chêvres rond bij Montsermage. Tweemaal per jaar worden de dieren geschoren en eenmaal per jaar wordt eenderde deel van de geiten gedekt. Daartoe lopen ook een stel rammen rond, die zijn geselecteerd op hun vruchtbaarheid, maar tevens op hun zachte karakter. Hoewel een van de twee wel onstuimig kan zijn en soms in zijn hok moet.
Maart is natuurlijk de tijd voor de lammetjes, die klein zijn als een kat. Alleen een stuk kwetsbaarder.
Na een paar dagen echter, rennen ze al rond en maken ze gekke bokkensprongen.En soms, heel soms, heb je de indruk dat ze een paar lelijke geiten uitlachen. Lelijk, hoe kunnen ze nou lelijk zijn? Nou, vanwege hun tandjes!
De geitenboederij van Pascale en Thierry heeft tevens een boetiek, waar wol en wollen kleding wordt verkocht. Niet goedkoop, maar van een superieure kwaliteit, waardoor je sokken, je trui en je poncho gewoon een leven lang mee gaan. Dus heb je een leven lang het beeld van die tandjes voor ogen:-))
Afspraken voor een bezoek zijn te maken via ons. Dus vooruit met de geit, op naar Montsermage!!!
