We zagen Jan gisteravond, toen we gevieren uit eten gingen bij restaurant Le Cerney in het gelijknamige gehucht, al lopen met een plastic zakje. Dus ik nog vragen of-ie een doggy bag bij zich had. Maar nee, in dat zakje zat een lijstje. Geen tweedimensionaal schilderijlijstje - als Jan en Ingrid iets níet zijn dan is het tweedimensionaal - maar eentje die je op een paaltje kunt klemmen. Om bijvoorbeeld je berichten aan de postbode of de bakker in te doen...
Enfin, ín dat lijstje zat een prachtig gedicht dat hier volledig wordt weergegeven.
Herfst 2011
Zoals hier appels vallen
plompverloren
hun vrucht verteren
en bomen worden
Zo valt Perdue direct
in hart en nieren
en schopt eruit
wat niet meer groeien kan
Je moet verliezen
om te winnen
Et alors
Bon chance, que tu retrouve
Maison Perdue
Mooi hè...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten