De langste dag van het jaar - 21 juni - wordt in heel Frankrijk steevast met muziek gevierd. Een idee van radioverslaggever Joel Cohen, die in 1978 opperde om een dag per jaar allerlei amateur musici de mogelijkheid te geven hun kunsten op straat te laten horen. Toenmalig Minister van Cultuur Jack Lang nam het idee graag over en sinds 1981 is 21 juni dus de dag van
les fêtes de la musique (goed Frans voor muziekfeesten, maar als je het uitspreekt zeg je ook 'muziek maken'=
faites de la musique!).
Ofschoon nog jong, is het in de achterliggende decennia een heuse traditie geworden, waarbij cafés vergunning krijgen langer open te zijn en complete straten mogen worden afgesloten voor verkeer. In de steden hebben de (gratis) concerten dikwijls een professioneel karakter, maar op het platteland is het allemaal kneuterigheid troef. In de positieve zin des woords.
Dat is het in Lucenay l'Evèque (15 km van Bellevue) eveneens, als tijdens de langste dag van het jaar een tent wordt opgezet langs de oever van het riviertje Le Ternin, waar 's avonds iedere inwoner die ook maar iets speelt (gitaar, fluit, trekzak, stemband, eerste viool, accordeon, cello) op klautert om iets te laten horen. Zoals de eindeloze versies van Apache van The Shadows gisteravond, ten gehore gebracht door de muziekleraar van het dorp. Of een zangpartijtje van een stel meisjes, dat een hitje van K3 ten beste gaf. Of een akoestisch gitarist met een beste stem en een opvallend goede uitspraak van het Engels (voor een Fransman dan). En natuurlijk de schitterende chançons door Dani, die moederziel alleen op het podium een betoverende La Vie en Rose liet horen.
Hoogtepunt was gisteravond wel het optreden van MB4, van de Nederlandse Morvandiaux Henk (gitaar en zang), Marcel (bas), Peter (gitaar en zang) en Menno (drums). Ouderwetse rock 'n roll, waarop uiteindelijk flink werd gedanst, terwijl de kleine kinderen mee swingden en op hun step over de dansvloer sjeesden.
Voeg daarbij de patatten (geserveerd in een koffiefilter, haha!), knakworsten en lauwe witte wijn van de organisatoren, maar ook de wraps en lekkere róde wijn van Ellen en Menno van La Roseraie (het hotel-restaurant aan de oever van dezelfde rivier) en je begrijpt het: zorg dat je er volgend jaar bij bent op het fête de la musique van Lucenay!
Ofschoon nog jong, is het in de achterliggende decennia een heuse traditie geworden, waarbij cafés vergunning krijgen langer open te zijn en complete straten mogen worden afgesloten voor verkeer. In de steden hebben de (gratis) concerten dikwijls een professioneel karakter, maar op het platteland is het allemaal kneuterigheid troef. In de positieve zin des woords.
Dat is het in Lucenay l'Evèque (15 km van Bellevue) eveneens, als tijdens de langste dag van het jaar een tent wordt opgezet langs de oever van het riviertje Le Ternin, waar 's avonds iedere inwoner die ook maar iets speelt (gitaar, fluit, trekzak, stemband, eerste viool, accordeon, cello) op klautert om iets te laten horen. Zoals de eindeloze versies van Apache van The Shadows gisteravond, ten gehore gebracht door de muziekleraar van het dorp. Of een zangpartijtje van een stel meisjes, dat een hitje van K3 ten beste gaf. Of een akoestisch gitarist met een beste stem en een opvallend goede uitspraak van het Engels (voor een Fransman dan). En natuurlijk de schitterende chançons door Dani, die moederziel alleen op het podium een betoverende La Vie en Rose liet horen.
Hoogtepunt was gisteravond wel het optreden van MB4, van de Nederlandse Morvandiaux Henk (gitaar en zang), Marcel (bas), Peter (gitaar en zang) en Menno (drums). Ouderwetse rock 'n roll, waarop uiteindelijk flink werd gedanst, terwijl de kleine kinderen mee swingden en op hun step over de dansvloer sjeesden.
Voeg daarbij de patatten (geserveerd in een koffiefilter, haha!), knakworsten en lauwe witte wijn van de organisatoren, maar ook de wraps en lekkere róde wijn van Ellen en Menno van La Roseraie (het hotel-restaurant aan de oever van dezelfde rivier) en je begrijpt het: zorg dat je er volgend jaar bij bent op het fête de la musique van Lucenay!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten