Op Bellevue wordt sinds gisterochtend halfnegen volop gewerkt. Gebruik makend van het interbellum van gasten, hebben we Nicolas met zijn happertje uitgenodigd...
We hadden een aantal wensen voor deze winter en er waren een paar zaken noodzakelijk. Om te beginnen met de dikke elektrakabel naar Maison Perdue, ons zomerhuisje zo'n 100 meter weg. Dat heeft sinds deze zomer een dik fornuis staan, waardoor achtereenvolgens de stoppen doorsloegen en de bestaande electriciteitskabel (in casu een honder meter lang verlengsnoer) smolt.
Er wordt dus een geul gegraven van Versailles, waar de stroom voor Marrakech binnenkomt en waar de nieuwe kabel (10mm2, voor wie dat iets zegt) wordt aangesloten, naar Maison Perdue. En als we daar toch mee bezig zijn, gooien we er ook maar meteen een kabel in voor internet! Hoeven onze gasten niet meer met hun iphone, ipad of laptop naar Bellevue te lopen voor verbinding.
En als we dan toch een sleuf hebben voor elektra en internet, kunnen we er ook nog wel een waterleiding bij stoppen. Tot nu toe is Maison Perdue afhankelijk van bronwater, maar de narigheid van een bron is dat-ie er ook mee kan stoppen. Dat heeft Onze Lieve Heer namelijk voor het zeggen. In dat geval schakelen we over op leidingwater. Uiteindelijk heeft Onze Lieve Heer het functioneren daarvan natuurlijk ook voor het zeggen, maar het is toch gedelegeerd aan de watermannen van l'Eau Lyonaisse en die hebben het beste met ons voor. Even een filosofische kwestie: iedereen kent het gezegde 'als alles kunst is, is niks nog kunst'. Maar hoe is dat nu met Onze Lieve Heer? Als die alles voor het zeggen heeft, heeft-ie toch eigenlijk niets meer voor het zeggen?!
Enfin wat water moet uit de cave van Marrakech komen, dus zijn we gisteren daar begonnen met het geultje.
Tot zo ver het noodzakelijke kwaad. De wensen betreffen meer gras voor de deur van Marrakech, waartoe Nicolas de toplaag van het bestaande gravel heeft afgeschraapt. Daar komt straks aarde in en dan graszaad en dan maar hopen dat er in het voorjaar iets opkomt. Dat gras is dan meteen het ontmoedigingsbeleid om de auto voor het huis te parkeren.
Een andere hartewens, vooral in deze natte dagen, was een min op meer verharde parkeerplaats achter ons huis, waar we nu bij het in- en uitstappen lopen te modderen en te soppen. Dus je raadt het al: daar werd dat gravel voor gebruikt, dat vrijkwam van de cour! Waarbij de grond die ook daar werd weg geschraapt weer voor Marrakech kon werden hergebruikt. Kortom, ieder bezoek aan Bellevue is wel een win-win-situatie:-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten