Met ruim twintig feestgangers walsten we van het eerste tot het laatste deuntje. Ik zou daar gloedvol over kunnen schrijven. Met verhalen rond het thema 'het Wilde Westen' dat dit keer centraal stond bijvoorbeeld. Inclusief Winnetou en Old Shatterhand en de paarden in de kraal. Over hoe zelfs het kippenhol tot logement werd verbouwd om iedereen onderdak te bieden. Met recensies over het geweldige eten en drinken dat de keukenploeg onder leiding van Elly en vriendin Alexandra, met als hulpjes Jochum en Tèke, voorschotelde. Over de mooie muziek die harmonicadocent Frans Tromp uitzocht en die we vrijdag ten gehore brachten in een tjokvolle bistro Moux-sur-Mer. Of tot slot over het optreden van Dolly Parton, dat explosief eindigde.
Maar dat ga ik allemaal niet doen. Want er was ook een poëet bij - Otto Zaagsma uit Heerhugowaard - die de hele week in één leuk puntdicht ving. Bij dezen dus.
Komt vrienden in de ronde.
We zitten hier in de bistro.
Jur stookt de kachel op.
De wijnfles gaat al soepel rond
en fijne kost vult onze mond.
We zijn hier voor de achtste keer.
Vanmorgen was het kloteweer.
De keuken is van hoog niveau
Met Elly als cheffin.
Al heb je nog zo’n straf dieet,
zij kookt met goeie zin.
Zo’n suikervrije geitentaart
Die vindt je nergens op de kaart.
Ook als je niet alles eten mag
is het genieten; elke dag.
Zij geeft leiding aan een ploeg
Ervaren vaklui. s’Morgens vroeg,
voor dag en dauw al uit hun bed.
Want de koffie moet gezet.
Alex, Jurriaan en Leen,
Jochem en - wat later - Téke.
Terwijl in ons warme bedje
de nacht proberen op te rekken.
En dan het artistieke deel
Zijn al dan niet becijferde
papier geeft ons de kans,
om ons ongelofelijk talent
in klanken om te zetten.
Geen simpel muzikaal behang.
Een groep met slechts solisten,
maar een orkest met samenhang.
Alsof wij dat niet wisten!
De wederhelft van Frans is Toos
Ook al zo’n notenbolleboos.
Werkt zich te pletter voor ons allen.
Ze is laatst van haar fiets gevallen.
Riep na de klap “niks aan de hand”
Loopt sindsdien in een gipsverband.
Maar schulden op je drankenlat
Int ze nog flitsend met eén jat.
Ze hoeft zich dus niet te vervelen.
Al zou ze liever trekzak spelen.
Woensdagavond: Wilde Westen.
heeft, zo is maar weer gebleken
tot een superfeest geleid.
Long Tall Liz en Push-Up Sylvie,
vast geen dames van “ik wil nie”
konden met hun gulle charme
menig cowboyhart verwarmen.
We dansten met z’n allen line.
Achteraf wel kramp en pijn,
maar met een borrel of een biertje
“wel een streepje op ’t papiertje”
was daar overheen te komen.
Dus nog een extra neut genomen.
En blijft je lijf nog protesteren?
Dan wil Téke wel masseren.
Al is het feest nog niet voorbij.
U om een ruim applaus te vragen
voor iedereen die deze dagen
z’n steen royaal heeft bijgedragen.
Aan een week vol lol en spel.
In het huis van Jur en El.
Tot slot, beste aanwezigen
dank ik U allen zeer
dat U hebt willen luisteren.
En…. Morgen wordt het prachtig weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten