Een ontdekking (2)

Nu heel Bellevue tot onze beschikking staat, zijn we de laatste weken druk (nou ja, een beetje druk) met het kuisen van het voormalige huis en erf van Henri Boulle. Zeven aanhangers vol zijn al naar het grof vuil gebracht: honderdduizend oude potten en pannen, bedspiralen, hekken, verrotte dakgoten, matrassen, hokken voor de konijnen (hij had er 35 in zijn gloriedagen), harken, gieters, autoruiten (DS en eend), motorkappen (Peugeot 403 en Renault 4), bloembakken, golfplaten, een doorgeroeste kachel (met een dood konijn er nog in - vandaar dat het altijd zo stonk als Henri een vuurtje stookte!), weckflessen vol verbleekte groenten, een miljoen plastic zakken, autovelgen. kilometers prikkeldraad en tientallen rollen verkreukeld gaas.

Het hout dat vrij kwam tijdens deze grote kuis hebben we in de moestuin verbrand. Vijf grote vuren hebben we gestookt, waarbij de vlammen meters hoog oplaaiden. Het voelde als het verdrijven van oude geesten van het erf en het voelde goed...

Bij het schoonmaken van de 'garage' op onze nieuwe cour deed Elly een bijzondere ontdekking: in een hol in de muur zat, veilig verborgen achter plukken hooi en stro en klein geknaagd textiel, een relmuis verborgen. Het knaagdier, ook wel zevenslaper genoemd omdat-ie zeven maanden per jaar slaapt, was zo ver in dromenland dat hij niet eens wakker werd toen hij twee meter naar beneden viel en op de harde grond stuiterde! Hij bleef opgerold als een tennisbal (da's meteen ook de grootte), met de ogen stijf dicht. Het enige bewijs dat-ie nog leefde was een klein druppeltje urine aan zijn kont.

We hebben onze gast niet teruggezet in de muur, want relmuizen heten niet voor niets relmuizen: als ze

wakker zijn maken ze er een zooitje van! Vandaar dat onze kleine vriend in een klein kistje met stro is gedaan en op een veilige plek (vooral voor ons) is weggezet om zijn slaap ongestoord voort te zetten. Dromend van Bellevue...