Printemps Perdu?

Onze Vlaamse vrienden Albert (niet de koning maar toch...) en Nicole huurden afgelopen week Maison Perdue. Waar zíj onderstaand gedicht schreef.

Printemps perdu?

Ontzettend traag ontluikt de lente

door droogte, kou, té weinig zon

het groen is pril

slechts hier en daar wat bloesems

vooral nog kale grijze takken

De dieren hebben niet gewacht

vogels tsjilpen in het vroege uur

een koekoek roept

kalfjes en lammetjes onwennig nog

dichtbij hun moeders in de malse wei

vol van uitbundig gele pisse-en-lits

Binnen vlamt de kachel rood

een voorraad hout

en wol, behaaglijk warm

met aandacht voor elk detail

doorleefd, met warm hart gul geschonken

gezellig licht, culinair genot

lectuur,

elkaar

'Alles wel voorzien ter dezer spatie'*

Wat een rijkdom!

Wat een weelde!

Nicole Hunter

*citaat uit De Spaansche Brabander van G.A.Brederode